Angelika to wyjątkowa istota. Krucha, pełna wdzięku blondyneczka, z której zawsze emanuje jasność. Nawet gdy cierpi, gdy jest smutna, to w jej oczach błąka się uśmiech. Znam jej życie, jej walkę o normalne życie, o szczęście, o każdy krok. Jest dla mnie tytanem, siłaczem, najprawdziwszym bohaterem zwykłego dnia. Gdy z nią rozmawiam zapominam o tym, że siedzi na wózku. Jest jak promień słońca, w cieple którego człowiek dobrze się czuje. Podziwiam ją, jej cierpliwość, wytrwałość, odwagę, pracowitość.
Każde spotkanie z Angeliką dodaje mi siły i napełnia energią oraz myślą, że człowiek jest najwspanialszą i najpiękniejszą istotą na ziemi.